Voorzichtig stapte Kiki de confession room in, opgelucht dat ze niemand stoorde. Ze sloot de deur achter zich en zette de camera aan, waarna ze op het bankje ging zitten en haar benen optrok. Ze wist eigenlijk niet waar ze moest beginnen met praten. "Eh.. hoi? Ik kwam hier maar even voor mijn rust." Ze trok op ene spottende manier haar wenkbrauw op, waarna ze door praatte. "Ik bedoel, ik ben drukte gewend. Ik woonde met 9 mensen in een huis, en elke dag kwamen er wel vrienden of familie langs. Maar het is zó chaotisch hier. Mijn moeder regelde alles netjes en alles was op orde.." Ze zuchtte even. "En nu slaap ik ook nog met een jongen op een kamer. Dat was niet de planning?! Dat wil ik helemaal niet. Nu moet ik mijn pyjama aanpassen," zei ze, lichtjes glimlachend. "Nouja, het komt vast wel goed. Arrivederci," sloot ze af, waarna ze de camera uitdrukte en opstond.