Ook al had Sam het een beetje aanzien komen, toen zijn maag opeens begon te knorren schaamde hij zich alsnog dood. Niet dath et iets was om je voor te schamen, maar Sam had nogal een aparte maag die vaak.. aparte geluiden maakte. Niet zo fijn. 'Tijd om te eten!' praatte hij er snel overheen. 'Ga je mee of blijf je hier?' Het was sowieso al 7 uur, dus het was allang etenstijd geweest voor hem. Nouja, ze aten in Spanje natuurlijk allemaal veel later, maar daar was hij niet aan gewend en hij ging dus ook echt niet wachten tot 10 uur vanavond. Dan zou hij allang dood zijn van de honger.